شكاری بمب افكن آذرخش

شكاری آذَرَخش را می توان اولین شكاری بمب افكن ساخت جمهوری اسلامی ایران دانست .این جنگنده به طور كامل در كشور طراحی و تولید گشته است. آذرخش در سال 1377 آزمایش و پس از كسب موفقیت در انجام مراحل مختلف تولید انبوه آن در دستور كار قرار گرفت.آذرخش از دو موتور قدرتمند آردی-۳۳ استفاده می‌کند این جنگنده جهت عملیاتهای موسوم به واكنش سریع و ضربتی هوا به زمین طراحی شده ولی همچنین توانایی جنگ هوایی و رهگیری را نیز دارد
این جنگنده شباهتهایی کاملا آشکاری به جنگنده امریكایی اف 5 تایگر دارد اما از لحاظ قدرت موتور و همچنین سرعت برتری آن بارز می باشد.سرعت آذرخش 7/1 ماخ می باشد رادار این هواپیما از نوع N019-ME می باشد که در ایران بهینه سازی شده تا قدرت مانور آن بر ضد اهداف و تحركات سطحی و زمینی افزایش یابد و برد حداكثری این شكاری بمب افكن ۱۰۰۰ کیلومتر است.

آذَرَخش نام اولین هواپیمای جنگنده ساخت جمهوری اسلامی ایران است. این جنگنده که در جمهوری اسلامی ایران و به روش مهندسی معکوس بر روی جنگنده بمب‌افکن اف-۵ ساخته و در ۱۵ مرداد ١٣٨۶ در شاهین‌شهر آزمایش شده‌است.

جنگنده آذرخش حدودا ۱۵٪ بزرگ‌تر از F-5E است و از موتورهای RD-۳۳ کلیموف نیرو می‌گیرد.

طراحی

طراحی هواپیمای صاعقه بسیار شبیه اف-۱۸ است. بیشترین شباهت در دو سکان عمودی زاویه‌دار نسبت به محور طولی و صفحات جانبی در کناره‌های هواپیما تا کناره کابین است. نمونه اولیه - هواپیمای اف۵ - یک سکان عمودی دارد و صفحات گفته‌شده در کنار بدنه را ندارد. سابقه طراحی هواپیما جنگنده در ایران به بعد از انقلاب می‌رسد و طراحی این گونه هواپیماها کاملاً ایرانی و بومی بوده‌است. متخصصین ایرانی طراح این هواپیماها استادان دانشگاه هوایی شهید ستاری ومتخصصین صنایع دفاع هستند. ظاهراً ابزار ناوبری اویونیک این جنگنده دگرگون شده‌است و از سامانه‌های روسی در آن استفاده شده‌است. کابین این جنگنده از تجهیزات جدید مانند نشان‌ دهنده‌های دیجیتال و مانیتورهای ال‌سی‌دی یا پلاسمای مایع بکار گرفته شده ‌است. در بخش تجهیزات خدمه پروازی نیز دگرگونی‌های انجام شده‌است و از کلاه‌های پروازی هوشمند برای کمترشدن بار کاری خلبان و کمک‌خلبان بکاگرفته شده‌است.

مقایسه با اف-۵

هواپیمای آذرخش را می‌توان یک جنگنده اف-۵ دانست که در آن مساحت بال‌ها کمی افزایش یافته و موتورها و اویونیک آن با نمونه‌های جدیدتر روسی عوض شده‌است. بارزترین تفاوت آذرخش با اف-۵، ورودی موتورهای به وضوح بزرگ‌تر آن است که در نتیجه نصب موتور قدرتمندتر و نیاز به ورودی هوای بزرگ‌تر حاصل آمده‌است. همچنین تغییرات واضحی در سکان عمودی آن پدید آمده که می‌توان از آن‌ها به عنوان عوامل کنترل‌کنندهٔ مانورپذیری بسیار و بعضا خارج از کنترل اف-۵ دانست. وزن این جنگنده در حالت عادی حدود ۸ تن و در حالت بیشینه میان ۱۵ تا ۱۸ تن است و می‌تواند ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ کیلوگرم تسلیحات با خود حمل کند.

ویژگی

رادار این هواپیما از نوع N۰۱۹-ME که در جمهوری اسلامی ایران بهسازی شده تا کارایی آن ضد اهداف زمینی افزایش یابد. جنگنده آذرخش بیشتر برای حمله به اهداف زمینی طراحی و ساخته شده‌است و توانایی جنگ هوایی را نیز دارد.

هواپیمای اف-۵ و به تبع آن آذرخش به دلیل کوچکی توانایی حمل مقدار کمی سوخت را دارد که باعث کوتاه‌شدن برد هواپیما نسبت به هواپیماهای هم دوره خود مانند اف-۴ می‌شود. به همین دلیل در جنگ از این هواپیما بیشتر به عنوان هواپیمای گشتی شناسایی و یا جهت بمباران اهداف نزدیک بکار گرفته می‌شد. همین کمبود سوخت توانایی درگیری با اهداف هوایی و انجام جنگ هوایی را بسیار کاهش می‌دهد.